/p. 137/ sunt exortae superstitiones apud rudem plebeculam,
quae admiranda opera Daemoni perpusilla
Naturae adscribit.
DIALOGUS XXIV.
De gemmarum genesi radice et
colore, nec non de lapidum
maculis.
Alex –
At enimvero pretiosi lapides unde
generantur? I. C. – An cum Philosopho[4]
dicemus ex sicca exhalatione,
quemadmodum metalla ex
humida? an cum Platonicis dicemus
eos generari ex ipsis metallis? Ex auro
sane excocto prodire adamantem scripsit in
Timaeo Plato[5] et sane, si verum est quod tradunt,
adamantes quosdam esse croceos, non
erit absurdum penitus, quod evenit cerae de
eo cogitare, ut colore deposito fiat candidus.
Et smaragdi principia ab aëre esse tradunt,
nec abest a suspitione ratio, tum quia aerugo
viridis, tum quia eo demum certissimo indicio
probatur smaragdus, si [lydio] lapidi affricatus, aëris
reddat colorem. An a tenuissimo succo,
quem lapides distillant, gemmae aliquae concreantur?
Sane «Quod liquidum est – inquit
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |